Uzun ama çok uzun bir tatilden sonra herkese merhabalar.Malum onbeş tatil bizim için Bolu demek Ankara demek.Aslında bu tatile Mersin ve Adanayı da ekleyecektik ama hava şartları izin vermez çocuklar perişan olur diye vazgeçtik.Ama Mersin ve Adanayı aradan çıkarmış değiliz.Yaz tatili başlar başlamaz oralardayım.Hatta araya birde Kayseri sıkıştıracağım ki tadından yenmez bir tatil olacak yaz tatili.Bolu güzeldi.Uzun bir zaman sonra karla buluşmak bize inanılmaz bir keyif verdi.Ama çok soğuk oralar.Antalya ile kıyaslamak yanış olur.Her memleketin ayrı bir güzelliği var.Bolu tatilimize Abant klasiği ile başladık.Dedesi Efe ve Aren'e kızak almış.Kar da var eee ne duruyorsun kaysana moduna girdik. Kızağa binen sırayla kaydı.
Ama Abant öyle kalabalıktı ki anlatamam.Tur otobüsleri,istanbul ve Ankara halkı sanki Abant'a akmış.Bol bol kızağa bindik ve kaydık.Düştük,yuvarlandık,ıslandık....
Ama en çok Abantın tadını Efe ve Aren çıkardı.Efe kızaktan düştükçe gülme krizine girdik hepimiz.Çocuklar inanılmaz eğlendi.
Aren kızaktan çok karla oynamaya bayıldı.Çocuk hayatında ilk defa kar gördü ne yapsın.İlk önce ağzına aldı şeker zannetti herhalde.Eminim içinden annem istediği kadar şeker vermesin bana bak her yer şeker dolu diye geçirmiştir.Karın tadını aldığında hayal kırıklığına uğradı yavrum.Ama yinede çok ama çok sevdi karı.Kıpkırmızı burunlar,soğuktan acıyan elleri bile onu oynamaktan alıkoyamadı.Bolu tatili böylece son buldu.Ve ikinci durak Ankara.İnanırmısınız yıllardır Ankaraya gider geliriz çocukları bir türlü Anıtkabir'e götürememiştik.Ben deyim zamansızlıktan,siz deyin yuh.Ama sene aklıma koydum.Zaman yaratılacak ve çocuklar Anıtkabir'e götürülecek diye buyurdum.İyi ki de buyurmuşum.
Ve nihayet Anıtkabirdeyiz.Ben giymişim topuklu ayakkabıları tabanlarım ağrıdı vallahi Anıtkabirde gezerken.Siz siz olun spor ayakkabısı ile gidin.Malum gezecek müze ve yer çok.
Gerçekten değişik bir atmosferi var Anıtkabirin.Bu ülkeyi kurmak için şehit düşmüş binlerce insanı düşünüyor insan.Yaşadığınız hüzün desem evet hüzün,sevinç desem evet sevinç.Hüzün ölenlere,sevinç ise bize bu ülkeyi armağan edenlere.
Rölyeflerle inanılmaz güzel kabartma resimler yapılmış duvarlara.Ses,efektlerle ve marşlarla desteklenmiş çok güzel çalışmalara tanık olduk.
Bu son fotoğraf oğlumun Anıtkabir fotoğraflarından çektiği bir fotoğraf.Çok güzel gözüktüğü için bende yayınlamak istedim.Çocuklarınızı eğer imkanınız varsa muhakkak götürün.Efe'ye öğretmeni şubat tatili için Yahya kaptan diye bir kitap vermiş.İlk başta okumak istemedi.Ama Anıtkabirde Yahya Kaptanın hikayesini okuyunca kitabı bir çırpıda okuyup bitirdi.Benden bu kadar bu posttan sonra umarım tariflere geçeceğiz.
1 yorum:
abant benimde en çok sevdiğim yerlerden biri. hersene giderim mutlaka.
Yorum Gönder