Bugüne kadar pek günlük tuttugum söylenemez.Bir keresinde tutmaya kalktım başıma olmadık işler gelmişti.O yüzden günlük tutmanın pek faydalı bir şey olmadıgını düşünüyordum.Taa ki internet icat edilene kadar.Ortaokula gidiyordum ilk günlük tutmaya çalıştıgımda.Yazdıklarım ailem tarafından bulununca kızılca kıyamet kopmuştu evde.Oysa ki kıyamet koparacak hiçbirşey yoktu içinde.(Bence:))) )Ama şimdi bakın herkesle paylaşabilecegim bir günlügüm var artık.Tabii ki o zamanlar duygularımız öyle körpeydi ki saklama ihtiyacı hissediyorduk.Diyeceksiniz ki şimdi körpe degil mi duyguların.Evet körpe ama o zamanların saflıgı kaybolmuş gibi geliyor artık bana. Duygularımız da bizler gibi galiba zamana ayak uyduruyor.Büyüyoruz galiba.Bu iyi birşey mi bilemiyorum.Bazen iyi diyesim geliyor bazen kötü.
4 yorum:
İlkokuldan beri günlük tutuyorum. Ortaokula geldiğimde bu günlüklerin bulunabilir olma ihtimaline karşı gidip kendime özel bir sandık yaptırmıştım kilitli falan :)) Hala da durur. Tabi günlüklerim de içinde. Epeydir deftere yazmıyorum ama ben de. E sağolsun internet, ne diyeyim :))
Singamaraja reading your blogs
Wah good karifaf
merhaba cinar.benim yaşadıgım kızılca kıyametten sonra senin ki güzel bir tedbir olmuş.açıkçası benim aklıma gelmemişti.süpersin.işte aileler.artık bende bir anneyim bakalım ben nasıl bir anne olacagım.ama emin ol günlükleri olursa okumam.
thank you singamaraja.
Yorum Gönder